Chłoniak Burkitta - objawy, diagnoza, rokowania.
Chłoniak Burkitta to określenie rzadkiego typu agresywnych nowotworów, występujących...
Czytaj więcejIstnieje kilka różnych sposobów klasyfikacji dzielących chorobę nowotworową na etapy. Dzięki takim podziałom możliwe jest dopasowanie całego procesu terapii pod potrzeby pacjenta — nie tylko ze względów zdrowotnych, ale również psychologicznych. Określenie etapu choroby nowotworowej pełni niezwykle istotną rolę. Daje możliwość pełnego zrozumienia typu nowotworu, dobrania właściwego sposobu leczenia. Poznanie etapu choroby jest ważne także z punktu widzenia opieki nad pacjentem.
W ramach podstawowego podziału choroby nowotworowej wyróżnia się 4 główne etapy — diagnoza, leczenie, remisja, etap terminalny. Każdy z nich jest niezwykle trudny dla pacjenta, a także jego bliskich.
Zanim jeszcze nastąpi moment diagnozy nowotworu, częstą fazą jest zaobserwowanie symptomów, które mogłyby świadczyć o stanie chorobowym. Ten moment jest istotny ze względu na możliwość wczesnego wykrycia nowotworu. Niestety w wielu przypadkach niepokojące objawy są bagatelizowane, a wizyta u lekarza notorycznie odsuwana w czasie. Duża liczba pacjentów zgłasza się do gabinetu lekarskiego, w momencie kiedy objawy są bardzo dokuczliwe, co zwykle oznacza zaawansowane stadium choroby. Dlatego bardzo ważna jest obserwacja organizmu i zgłaszanie się do lekarza możliwie jak najszybciej po zauważeniu niepokojących objawów. Czas w przypadku nowotworów ma bardzo duże znaczenie, a rozpoznanie choroby na jej wczesnym etapie znacząco zwiększa szanse na wyleczenie.
Moment diagnozy, to pierwszy moment, w którym pacjent bezpośrednio styka się z chorobą. Rozpoznanie nowotworu wiąże się z bardzo silnymi emocjami — strachem, niepewnością, lękiem i przygnębieniem. Skomplikowane terminy medyczne mogą dodatkowo wzbudzać zagubienie. Dlatego istotną rolę już na tym etapie odgrywa wsparcie psychologiczne — mogą to być bliscy, grupa wsparcia lub organizacja wspierająca pacjentów onkologicznych. Warto również zasięgnąć pomocy u specjalisty, czyli psychologa, który jako osoba bezstronna i odpowiednio przeszkolona może pomóc w przezwyciężeniu ciężkich chwil.
Kolejnym etapem jest rozpoczęcie leczenia. Do głównych metod leczenia nowotworów zalicza się zabieg chirurgiczny, radioterapia, chemioterapia i terapie biologiczne. W zależności od wybranej terapii możliwe jest pojawienie się skutków ubocznych, która mogą znacząco obniżać jakość życia pacjenta. Bardzo ważne jest, by najlepiej jeszcze przed rozpoczęciem leczenia, dobrze zapoznać się z jego możliwym przebiegiem. Wiedza w tym zakresie pozwala na dobre przygotowanie się na towarzyszące leczeniu skutki uboczne. Rodzaj leczenia i jego czas trwania dobierany jest na podstawie wykonanych badań, których wynik daje informacje na temat typu nowotworu, jego rozmiaru, umiejscowienia, a także wpływu na organizm pacjenta. Terapia przeciwnowotworowa może zakończyć się na jeden z dwóch sposobów — remisją lub nawrotem choroby.
Remisja nowotworu, to termin, którym określa się etap, w którym nie wykrywa się już w organizmie pacjenta komórek rakowych. Ile trwa remisja nowotworu? W przypadku, gdy pacjent pozostaje w remisji przez okres 5 lat, lekarz może orzec jego wyleczenie. Większość nawrotów choroby ma miejsce właśnie w ciągu 5 lat po zakończonym remisją leczeniu. Pomimo upłynięcia tego czas bez nawrotu choroby, nadal istnieje ryzyko, że będzie miał on miejsce w kolejnych latach. Z tego względu konieczne jest stałe monitorowanie stanu zdrowia, poprzez regularne wykonywanie badań zleconych przez lekarza. Nawrót choroby, nie oznacza, że wyleczenie nie jest możliwe.
Więcej o tym czym jest remisja przeczytasz w artykule: https://tumor3d.com/blog/czym-jest-remisja-nowotworu
W przypadku, gdy wszystkie możliwości terapeutyczne zostały wykorzystane i żadna nie przyczyniła się do remisji, zwykle rozpoczyna się leczenie objawowe. W jego ramach często podawane są leki cytostatyczne, których celem jest wstrzymanie lub ograniczenie rozwoju nowotworu. Bardzo ważną rolę odgrywa również utrzymanie możliwie jak najwyższej jakości życia pacjenta i zapewnienie mu pomocy. Celem wszystkich prowadzonych działań jest ograniczenie objawów choroby, a w przypadku pacjentów paliatywnych, także zmian natury psychicznej.
Przejście w stan terminalny zwykle dotyczy ostatnich kilku dni lub godzin życia pacjenta. Przez ten czas dochodzi do osłabienia organizmu, pacjent przestaje przyjmować pokarm i następuje powolne wygasanie funkcji różnych układów — nerwowego, oddechowego i krążenia. W związku z postępującym osłabieniem kontakt z chorym zwykle jest utrudniony.
Chłoniak Burkitta to określenie rzadkiego typu agresywnych nowotworów, występujących...
Czytaj więcejChłoniak Burkitta to określenie rzadkiego typu agresywnych nowotworów, występujących...
Czytaj więcej